Historia Parafii

Do czasów kasaty w r. 1875 była tutaj filia parafii unickiej w Wakijowie (wieś na terenie łacińskiej parafii Perespa). Łacinnicy należeli do parafii Dub. Parafia rzymskokatolicka erygowana, 30 IX 1975 r,. przez bpa lubelskiego Bolesława Pylaka. Powstała z wydzielenia wsi poprzednio należących do parafii Dub i Perespa, włączono ją do dekanatu tyszowieckiego.

Pierwotny kościół, drewniany, został zniszczony w czasie I wojny światowej i spalony w r. 1943. Była to dawna świątynia unicka, później zamieniona na prawosławną. Kolejny, pw. Wniebowzięcia NMP, został wybudowany w r. 1956 przez parafian. W tym samym roku był poświęcony przez dziekana tyszowieckiego, ks. Tarkowskiego.

Kościół drewniany, jednonawowy. Stał na miejscu poprzedniego kościoła, ale był mniejszy. Wyposażono go w drewniany ołtarz, wyk. w r. 1958 przez miejscowego stolarza, Jana Grzesiuka. W ołtarzu tym znajdował się obraz Wniebowzięcia NMP. Posadzka cementowa, malowanie świątyni olejne z r. 1974, sufit obity płytami pilśniowymi, w nawie ławki wykonane przez miejscowych stolarzy, przy prezbiterium zakrystia wybudowana razem z kościołem. Rozebrany w r. 1993r.

Obecny kościół, pw. Wniebowzięcia NMP, murowany, o powierzchni 250 m., z r. 1993. Dach kryty blachą trapezową, odwodnienie naziemne, posadzka z terakoty. Okna podwójne o metalowych ramach. Wieża zaniżona (w niej dzwon z r. 1960). Funkcjonalne prezbiterium. Na ścianie głównej okazały krzyż, pod krzyżem obraz Wniebowzięcia NMP, malowany na płótnie. W prawym rogu figurka MB Fatimskiej. Obszerny chór. W nawie 20 nowych ławek dębowych z oparciem. Przed głównym wejściem okazały przedsionek. Droga Krzyżowa z r. 1882 (odnowiona). Wewnątrz boazeria sufitowa i przyziemna. Poświęcony, w r. 1993, przez bpa zamojsko-lubaczowskiego Jana Śrutwę.

Cmentarz grzebalny